Je weet wel: zo'n dagje dat je overmand wordt door allerlei gevoelens.
Beginnend met verschot toen ik vanmorgen om 5u op mijn werk werd wakker gebeld. Moest mijn bed uit om een jongere op te vangen uit een groep waar meisjes verblijven die van Beernem komen. No problem, that's part of the job.
Eens om 10 uur de dag achter mij dichtgetrokken neem ik me verder voor de rest van de dag opt gemak te doen aangezien ik morgen terug de inslaap heb. Vlug vlug naar de kindjes, ontvangen worden met een maamaaaaa en een dikke knuffel, een mens kan zich niet welgekomener voelen! Beetje dollen met hen, beetje lezen in "Opzij" en dan lekkere scampi diabolique eten (met frietjes FOEI). Efkes in de zetel ploffen want het hamertje heeft me even geraakt. Daarna roept de plicht weer, cadeautje gaan kopen voor een verjaardagsfeestje waar Joran morgen naartoe moet, kinderzeging in de kerk en met afsluiter naar de kermis. Even drukte, stress, frustraties want das niet alles hoor, naar de kermis gaan :D.Ik wil naar huis!!!!! Nog één attractie als afsluiter, nog wat gezaag en veel blabla op wat ze gaan zitten, ik geraak mijn geduld een beetje kwijt maar plots wat zie ik daar. In het helikoptertje waar Maneau in zat, zat de jonge gast van de attractie, knieën ver tegenzijn gezicht, volop aan het vertellen en dom aant doen, man wat was ik gecharmeerd, vond dit zo lief en mijn goed humeur was direct terug :). Maar ipv zo'n lieve volwassen gast naast mij in de zetel zit ik hier met een vijfjarig viswijf :P die de moeilijkste en irritantste vragen stelt :P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten